Feliz Chanuka: Świętowanie żydowskiego Dziedzictwa Moich Latynoskich Dzieci
Feliz Chanuka: Świętowanie żydowskiego Dziedzictwa Moich Latynoskich Dzieci
Anonim

Jako dziewczyna dorastająca na przedmieściach Maryland najbardziej oczekiwałam świąt Bożego Narodzenia o tej porze roku. Ale w skrzynce pocztowej, wśród kartek z życzeniami ozdobionych wizerunkami ośnieżonych sosen, szopek, cukierków i wesołego starego świętego Nicka, moje siostry i ja często odkrywałyśmy kartki chanukowe od moich dziadków ze strony ojca i innych krewnych ojca. stronie rodziny, która mieszkała w Nowym Jorku. Nie pamiętam, żebym uważał to za dziwne; rodzina mojej matki jest protestancka, a strona ojca jest żydowska. Patrząc wstecz, myślę, że może to połączenie religii i pochodzenia etnicznego jest przynajmniej częściowo odpowiedzialne za moją skłonność do poszukiwania i przyjmowania kultury.

To właśnie ta tendencja doprowadziła mnie jako dorosłą osobę do spotkania i poślubienia mojego męża Carlosa. Wychowany jako katolik w Salwadorze, Carlos przyjął moje doświadczenie, tak jak ja jego. Razem mamy dwóch synów z różnorodnym dziedzictwem, które świętujemy przez cały rok, ao tej porze roku nie tylko opowiadamy o szopce i uczestniczymy w katolickiej mszy, ale także praktykujemy żydowskie tradycje na cześć Chanuki, Festiwal Świateł.

Duma dziedzictwa jest czymś, czego pragnęłam dla moich chłopców, zanim zrozumieli, co to oznacza, ponieważ kiedy wiesz, kim jesteś na świecie i jesteś dumny z tego, skąd pochodzisz, stanowi to podstawę dobrej samooceny, naturalna pewność siebie i nieocenione poczucie dobrego samopoczucia. Poza umiejętnością budowania charakteru, poznanie swoich korzeni jest magiczne w tym sensie, że prowadzi do zrozumienia tego, kim jesteś w teraźniejszości, jednocześnie wiążąc cię z przeszłością i przyszłością poprzez tradycje-tradycje, które były praktykowane przez przodków i wolę. trwać przez pokolenia rozciągające się poza twoje życie.

Zapalanie menory po zachodzie słońca, dodawanie świecy co noc przez osiem nocy, czytanie historii Machabeuszy, granie w drejdle o owinięte złotą folią czekoladowe monety zwane gelt, delektowanie się domowymi plackami ziemniaczanymi z musem jabłkowym i kwaśną śmietaną oraz delektowanie się słodkim smakiem sufganiyot, nadziewane galaretką pączki pokryte cukrem pudrem, to wszystko, co pamiętamy cud, jakiego doświadczyli nasi przodkowie, gdy olej, który mieli, wystarczał tylko na jedną noc, starczał na osiem. Mam nadzieję, że są to tradycje, które zostaną przekazane wnukom i prawnukom, bez względu na to, jak różnorodny staje się nasz rodowód i bez względu na to, jaką religię pewnego dnia praktykują.

Żydowskie przysłowie „jak uczysz, uczysz się” jest tym, które przez lata odkryłem, że jest prawdziwe, zwłaszcza jako matka. Ucząc moje dzieci kurczowego trzymania się korzeni, nauczyłam się jeszcze bardziej doceniać własne.

Chag Sameach! Szczęśliwego święta Chanuka! Feliz Januca!

Zalecana: