Bycie Adresatem Przypadkowego Rasizmu
Bycie Adresatem Przypadkowego Rasizmu

Wideo: Bycie Adresatem Przypadkowego Rasizmu

Wideo: Bycie Adresatem Przypadkowego Rasizmu
Wideo: MATW online | Skąd się bierze rasizm? 2024, Marsz
Anonim

Zawsze byłem najbielszym Meksykaninem w pokoju. Moi przyjaciele o ciemniejszej karnacji mówią mi, że jest mi łatwo, ponieważ mogę „wtopić się” w sposób, w jaki oni nie mogą. Nie możesz ukryć koloru swojej skóry. To jest fakt. To właśnie sprawia, że tak trudno uciec przed rasizmem.

Chodzi o to, że gdy twoja skóra jest ciemniejsza, ludzie natychmiast rozpoznają cię jako mniejszość i od tego momentu postępują ostrożnie lub bez ostrożności. Jeśli są poniżające lub agresywne, wiesz, że mają złośliwe zamiary. Kolor skóry sprawia, że ludzie na pierwszy rzut oka umieszczają wszystkie swoje karty na stole.

POWIĄZANE: Twoje przeprosiny za przypadkowy rasizm nie są akceptowane

Ponieważ w pewien sposób „wtapiam się”, zawsze miałem nieszczęście być Latynoską, której ludzie opowiadają niemodne rasistowskie dowcipy i uwagi, ponieważ myślą, że jakoś to jest w porządku, ponieważ nie jestem „prawdziwym” Meksykaninem, oni nie myśl, że się obrażę, bo w ogóle nie rozpoznają mnie jako Latynoski. W rzeczywistości kiedyś miałem publikację online, która wymieniała mnie jako jednego z „10 najlepszych blogerów, których nie znałeś Latynosów”, jakby to był komplement. Poczułem, że to był policzek. Czy to tajemnica, że jestem Latynoską? To nie było tak, że próbowałam to ukryć.

Wiele razy słyszałem: „Naprawdę? Nigdy bym tego nie zgadł”, komentuje, jakbym im po prostu powiedział, że urodziłem się z sześcioma palcami u nóg. Podtekstem zawsze było „szczęście… nikt nie musi wiedzieć _._”

Najwyraźniej skoro moja skóra jest jaśniejsza, to powinna być grubsza. Nie powinienem reagować, bo jeśli to zrobię, to jest to przesadna reakcja. Zwykle pochodzi z najbardziej nieprawdopodobnych źródeł i zwykle wtedy, gdy najmniej się tego spodziewam.

Kiedy twoja skóra jest ciemniejsza, ludzie natychmiast rozpoznają cię jako mniejszość i stamtąd postępują ostrożnie lub bez ostrożności. Jeśli są poniżające lub agresywne, wiesz, że mają złośliwe zamiary. Kolor skóry sprawia, że ludzie na pierwszy rzut oka umieszczają wszystkie swoje karty na stole. Ale kiedy nie jesteś ciemnoskóry, ludzie nie są tak ostrożni ze swoim przypadkowym rasizmem.

Na przykład na moim ślubie mój nowy kaukaski teść nie widział absolutnie nic złego w noszeniu jednego z tych imprezowych sombrero na przyjęciu, kiedy cumbias zaczęły grać. Byłem przerażony.

Moja rodzina była zbyt miła, żeby zrobić scenę. W największym dniu mojego życia stałem tam, czując się „wstrętny”. Pamiętam, że byłam w mojej wielkiej, pięknej białej sukni, poślubiłam cudownego mężczyznę na oczach całej naszej rodziny i przyjaciół i czułam się, jakby jego tata zrobił ze mnie tyłek. Nigdy tego nie zapomnę. Nigdy też nie zapomnę, że trzymałam gębę na kłódkę i dławiłam ból i wstyd. Porozmawiaj o ślepo. Czułem się zdradzony i poniżany. Mój mąż nie wiedział, co robić. Uścisnął tylko moją dłoń, jakby chciał powiedzieć „wszystko będzie dobrze”.

POWIĄZANE: Mówienie moim dzieciom prawdy o rasizmie

prezenty z okazji ukończenia przedszkola
prezenty z okazji ukończenia przedszkola

8 najlepszych prezentów ukończenia przedszkola

Książki AAPI
Książki AAPI

10 najlepszych książek z obrazkami, które zawierają znaki AAPI

Co mogliśmy zrobić? Jasne, chciałbym powiedzieć, że rzuciłem się na niego i skarciłem go, ale to był mój ślub i nie chciałem dawać mu więcej amunicji, żeby podsycić jego stereotypowy ogień. Więc przełknąłem swoją dumę w imię spokoju. Mój mąż zamierzał coś powiedzieć, ale znowu, jak to nie spowoduje sceny? To był ostatni raz, kiedy „odpuściliśmy”.

Wiele lat później z naszą nowo narodzoną córeczką kupowaliśmy dom w nowym mieście. Gdy agent nieruchomości oprowadzał nas po tym nowym mieście, minęliśmy sąsiedztwo i mój mąż zapytał, czy możemy rzucić okiem, a agent nieruchomości odpowiedział: „O nie, nie chcesz tam mieszkać. Meksykanie żyją. To wszystko zostało powiedziane, gdy podniosła wargę, jakby ktoś właśnie puścił bąk w samochodzie.

Wiedziałem, że w tym momencie, przed moją córeczką, nie zamierzam milczeć, ale zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć, mój mąż zwrócił się do kobiety i powiedział: „Wiesz, że moja żona jest Meksykanką! Musisz przeprosić. Na co prawie połknęła język z upokorzenia, gdy obficie przeprosiła. Jej pierwsza odpowiedź? – Nie, nie tak jak ty. Co to w ogóle znaczy? Nie trzeba dodawać, że nie kupiliśmy od tej kobiety domu. Zdarzyło mi się to przez całe moje życie i szczerze mówiąc, mam dość uczucia „niesympatycznego”, ponieważ inni ludzie są głupi.

Mój mąż w ciągu 19 lat naszej współpracy wyrobił sobie smykałkę do informowania wszystkich, że jestem Meksykanką, zanim będą mieli szansę popełnić błąd i powiedzieć coś obraźliwego. Jestem z niego dumna, że chce chronić nasze córki i mnie przed wszelkimi niepotrzebnymi niewygodnymi lub niezręcznymi sytuacjami - ale chcę się bronić i robię to teraz.

Kiedy dorastałem w latach 70. i 80., bycie Latynosem było trudniejsze. Było nas mniej i z jakiegoś powodu ludzie myśleli, że to w porządku, aby nas traktować jak mniej. Nigdy nie byłam gorsza od nikogo innego koloru i nie chciałam być dumna z mojego latynoskiego dziedzictwa i tak wychowuję moje dziewczyny.

Moje córki mają blond włosy, niebieskie oczy i alabastrową skórę, ale wiedzą, że są dwukulturowe. Wiem, że pewnego dnia będą tam, gdy ktoś przypadkowo obraża Latynosów i mam nadzieję, że wychowałem ich na tyle silnych, by się odezwali. Jestem bardzo dumna z bycia Meksykanką i obiecuję, że nikt nie będzie nosił partyjnego sombrero na swoim weselu.

POWIĄZANE: Afirmatywne rodzicielstwo może zmienić spojrzenie dzieci na rasizm

Zalecana: