Nic Nie Pomoże Ci Przetrwać Okropnych Dwójek. Nic
Nic Nie Pomoże Ci Przetrwać Okropnych Dwójek. Nic

Wideo: Nic Nie Pomoże Ci Przetrwać Okropnych Dwójek. Nic

Wideo: Nic Nie Pomoże Ci Przetrwać Okropnych Dwójek. Nic
Wideo: Hey - Moja i Twoja Nadzieja 2024, Marsz
Anonim

Moja córka spędziła pierwsze dwa lata życia z aureolą nad głową. Oczywiście mówiąc metaforycznie. Od samego początku dobrze spała, przesypiając całą noc zaledwie kilka miesięcy później. Odsadziła się od piersi mniej więcej w tym samym czasie, kiedy zaczęły przebijać się jej zęby, ratując mnie przed urazem związanym z pogryzionymi sutkami. Na imprezach i w restauracjach siedziała tam: cicha, uważna i z idealną postawą. Ułatwiła mi nawet to w ciągu dnia pracy, siedząc sama w kącie i przerzucając książki, gdy pracowałam na laptopie.

Wizerunek
Wizerunek

Potem skończyła dwa lata.

Rankiem w jej drugie urodziny było to tak, jakby przerzucono klapkę. Do czasu, gdy zjedliśmy śniadanie, miała już trzy załamania. Podczas jednego z nich zachęcałem ją do wzięcia kilku słonecznych oddechów. – Wdech – powiedziałem, wciągając powietrze przez nos i wyciągając ręce nad głowę – i wydychaj. Wypuściłam oddech w nagłym westchnieniu i rzuciłam się do przodu w fałd. Młóciła się w swoim krzesełku, prawie uderzając głową o ścianę. Czułem się śmiesznie, myśląc, że jogiczne oddechy mogą wpłynąć na nieprzenikliwość pełnego dzieciństwa.

W końcu wróciłam do jednej rzeczy, za którą zawsze krytykowałam mojego męża: wyjęłam telefon i pokazywałam Em jej filmy.

Natychmiastowa transformacja.

POWIĄZANE: Czy posiadanie malucha jest naprawdę tak okropne, jak się wydaje?

Chociaż Em zawsze była stosunkowo łatwym dzieckiem, bawiłem się w wiele technik uspokajania, od praktycznych wskazówek udzielanych przez ekspertów ds. Rozwoju dzieci po więcej sugestii przekazywanych przez moich kolegów joginów.

Teraz, gdy Em ma dwa lata, te wskazówki zostały naprawdę wystawione na próbę. Jak się trzymają? Zobaczmy:

Ignoruj swoje dziecko.

granice malucha
granice malucha

Czy granice z małymi dziećmi są nawet możliwe?

chłopiec siedzący na schodach z filiżanką niekapka
chłopiec siedzący na schodach z filiżanką niekapka

Etapy przejścia z butelki na kubek niekapek

Czytałem w wielu książkach i na stronach internetowych dla rodziców, że kiedy twoje dziecko się zachowuje, powinieneś wycofać swoją uwagę. W końcu stracą parę. Więc odwróciłem oczy. I obróciłem wysokie krzesełko mojej córki, kiedy rzuca jedzeniem, czekając wymaganą minutę w roku, w której żyje, zanim odwróci ją z powrotem. To jak metoda płaczu na jawie. I TO DZIAŁA. Chociaż szczerze mówiąc, niektóre napady złości wymagają więcej czasu na wypalenie niż inne, a twoje oczy mogą zacząć krwawić, a życie może wypłynąć z twojego ciała, zanim to się stanie.

Zrób słoik umysłu.

Jedna z hippisowskich książek Em do maczaków ma na końcu projekt rzemieślniczy dla czegoś, co nazywa się Mind Jar. To jak śnieżna kula uczuć. Każdy kawałek brokatu, który upuszczasz, ma reprezentować myśl, incydent lub emocję, która powoduje niepokój. Kiedy skończysz wypełniać swój słoik wszystkimi negatywnymi myślami, powinieneś nim wstrząsnąć, odłożyć, a potem po prostu siedzieć z oddechem i patrzeć, jak każdy kawałek brokatu spada na dno. Zanim wszystkie te wirujące kawałki brokatu opadną, twoje wirujące myśli również teoretycznie się ustabilizują. Podejrzewam, że jest to bardziej skuteczne dla mnie niż dla mojego malucha, ale przynajmniej przez chwilę jest zaintrygowana.

Ale nie możesz rozmawiać z małym dzieckiem. To tylko fakt.

Nie trać spokoju.

To jest niemożliwe. Zapomnijmy, że kiedykolwiek o tym wspomniałem.

Weźcie razem kilka słonecznych oddechów.

Był czas, kiedy moja córka z radością rozkładała obok mnie swoją małą matę do jogi, dołączając do mnie w serii słonecznych oddechów, pozwalając, by przepływ ruchu i oddech działały jako jej główny cel. Nie oszukujmy się. Ten czas minął.

Porozmawiaj o ich uczuciach.

Mam na myśli to, że powinieneś uznać uczucia swojego dziecka, a następnie wyjaśnić, dlaczego to cholernie złe, że chce tego lub tamtego, ponieważ tak się po prostu nie dzieje. Mam nadzieję, że stanie się to bardziej skuteczne, gdy Em dorośnie i zacznie słuchać rozsądku. Ale nie możesz rozmawiać z małym dzieckiem. To tylko fakt. (Zabawna historia: kiedy pisałem ten post, zapytałem Em, czy chce się zdrzemnąć, ponieważ była bardzo czepliwa. „Nie”, powiedziała. A potem ODPOWIEDZIAŁA DO SIEBIE „to szkoda”. nie wiem, czy czuć się dumnym, czy przerażonym.)

Zagraj na misie lub na tybetańskich dzwonkach tingsha.

Ponieważ jestem maniakiem jogi, oczywiście mam w domu obie te rzeczy. Czasami pozwalam córce zadzwonić do jednego z nich, a potem zachęcam ją do bardzo uważnego słuchania, dopóki nie będzie mogła dłużej słyszeć wibrującego dźwięku. Nie, ty się zamknij. Dzięki temu mogę uzyskać całe chwile ciszy.

POWIĄZANE: 10 rzeczy, których nie chcę uczyć mojej córki

Unikaj sytuacji, takich jak uczucie głodu lub wyczerpania, które mogą prowadzić do załamań malucha.

Posłuchaj pani (albo ktokolwiek pierwszy zaczął udzielać tej godnej rady kapitana oczywistego), jestem bardzo świadomy tego, jak długo mogę być poza domem z moją córką. Jestem niewolnikiem jej harmonogramu snu. Trzymam ją w ciągłym zapasie Cheerios i kubków niekapkowych. Gdybym mogła uniknąć każdej cholernej sytuacji, w której moja córka mogłaby poczuć się trochę niekomfortowo, zrobiłabym to. Ale też nie miałabym już życia.

Poddać się.

OK, technicznie nie jest to rada. Ale tak się dzieje, gdy mój duch zostaje złamany.

Konkluzja: nie ma niezawodnego sposobu na przetrwanie lat małych dzieci. Niech Bóg będzie z tobą.

Zalecana: