Spisu treści:

Moje Dzieci W Końcu Wróciły Do szkoły - i Nie Kocham Tego
Moje Dzieci W Końcu Wróciły Do szkoły - i Nie Kocham Tego

Wideo: Moje Dzieci W Końcu Wróciły Do szkoły - i Nie Kocham Tego

Wideo: Moje Dzieci W Końcu Wróciły Do szkoły - i Nie Kocham Tego
Wideo: Elektryczne Gitary - Dzieci wybiegły (official video) 2024, Marsz
Anonim

Kiedy po raz pierwszy usłyszałem, że szkoły będą zamknięte przez dwa tygodnie, ponad rok temu, nie byłem zachwycony. Spojrzałem na trójkę moich dzieci, które leżały rozciągnięte na sofie, otoczone przekąskami, napojami i głęboko oczne w swoich telefonach komórkowych, zrobiły zdjęcie.

Następnie wysłałem to zdjęcie mojej siostrze z podpisem: „Nie mogę tak żyć przez dwa tygodnie”. Zgodziła się ze mną i powiedziała, że nie wie, jak nie będzie się denerwować przez 100% czasu, gdy jej dzieci będą w domu, myśląc, że to jedna wielka impreza z przekąskami.

To trochę niewyraźne, ale gdzieś pomiędzy nauką, że będą w domu przez resztę roku szkolnego, a kiedy nadejdzie lato, wpadliśmy w rytm. Dni stały się ładniejsze, a ja zacząłem przygotowywać nasze lunche na grillu, albo wyskakiwaliśmy i przejeżdżaliśmy przez drive-thru.

Moim dzieciom podobało się, że mogły trochę pospać, a ja nie nienawidziłam tego, że nie musiałam już ich odwozić do szkoły iz powrotem. Albo na trening lacrosse… albo do domów ich przyjaciół… rozumiesz, o czym mówię.

Życie zwolniło tempo, dostaliśmy kilka kaczek, a kiedy rok szkolny rozpoczął się ponownie we wrześniu, mieliśmy możliwość wyboru nauki wirtualnej lub nauki w szkole. Wszystkie moje dzieci chciały zostać w domu i dalej robić to, czym były zeszłej wiosny.

Byłem za tym wszystkim

Dobrze sobie radzili, a część mnie, która bała się ich bycia tutaj przez cały czas, zniknęła. Uwielbiałem mieć je w domu przez cały dzień, a dla mnie bezpieczniejszą opcją było trzymanie ich z dala od szkoły, ponieważ zeszłej jesieni przypadki COVID-19 naprawdę zaczęły się wspinać w naszej okolicy.

W miarę upływu miesięcy moje dzieci zaczęły tęsknić za swoim dawnym życiem i przyjaciółmi. W okolicach Bożego Narodzenia wyrazili, jak bardzo chcą wrócić do szkoły, mimo że będzie to trwać tylko dwa dni w tygodniu. Tak więc wrócili w marcu (jedno z moich dzieci było nawet w stanie wrócić na pełny etat) i nagle wydawało się, że znów zostaliśmy wciągnięci w nasze stare życie.

Alarm znów odzywa się wczesnym rankiem

Muszę się upewnić, że podczas pracy zwracam uwagę na zegar i chodzę po nie ze szkoły.

Chociaż rzeczy nie wróciły w 100% do poprzedniego stanu, dochodzą do celu. Wszystkie nasze spotkania zostały wznowione, moja córka mogła uczęszczać na lekcje jazdy, a poza szkołą spotkali kilku znajomych.

Nie będę kłamać – jestem wykończony i zastanawiam się, jak to robiłem przez tyle lat, zanim pandemia sparaliżowała nasze życie.

Co więcej, tęsknię za moimi dziećmi, gdy ich nie ma

W domu jest zbyt cicho, samotne jedzenie lunchu nie jest tak zabawne, jak pamiętam, a teraz cały czas rozmawiam ze sobą.

To zabawne, że nieco ponad rok temu byłem okaleczony zmartwieniem, niepokojem i zastanawiałem się, jak mam utrzymać moje dzieci na zadaniach podczas tego bałaganu. Tak bardzo chciałem zachować dla nich i dla siebie trochę normalności.

A teraz, gdy wszystko wraca do normy, jestem oczywiście szczęśliwa, ale jestem zdziwiona, jak bardzo tęsknię za życiem, które przeżyliśmy przez ostatni rok.

Zalecana: